Een jonge arts en een jonge journaliste worden midden in de Syrische burgeroorlog verliefd op elkaar. Terwijl hun stad Aleppo wordt gebombardeerd, trouwen ze en krijgen ze een prachtige dochter. Regisseur en burgerjournalist Waad al-Katab legt met haar camera alle gruwelen en dagelijkse gebeurtenissen rond haar familie en haar stad vast. Ondertussen werkt haar man Hamza in het door hem opgezette noodhospitaal wat uiteindelijk doelwit wordt van een nieuw bombardement. De gevaren komen steeds dichterbij en het jonge gezin worstelt met het dilemma: gaan zij vluchten om de veiligheid van hun dochtertje Sama te waarborgen of blijven ze om vrienden en achterblijvers in het verzet te helpen.

De filmdocumentaire is gemaakt als een brief van een moeder aan haar dochter opdat de dochter zal begrijpen waarom haar ouders de keuzes hebben gemaakt die ze hebben gemaakt en waarvoor zij vochten. Het is een verslag van binnenuit de je rauw op de huid komt, een verslag van heldenmoed, van gruwelijke verwondingen, van leven onder onmenselijke omstandigheden.

Vóór de film is er koffie en thee. Na de film is er een nabespreking met een glaasje fris en een nootje.